Myelladolls

Yıllar yılı hatta şöyle diyebilirim ki çocukluğumdan bu yana hep bir el işi ile uğraşmışımdır. Doktor olduğumu ve hatta 2 çocuğumun olduğunu öğrenenler genelde beni garipsemişler ve tuhaf olduğuma kanaat getirmişlerdir. Ama inanın öyle değil. Bu benim deşarj olma yolum. Eğer bir şeylerle uğraşmazsam depresyona girerim biliyorum çünkü kendimi tanıyorum ve herkese tavsiye ediyorum. Örgü örmek, kanaviçe-tığ işi yapmak, yeni bir obje dizayn etmek, takı yapmak....saymakla bitmez bu hobiler insanın sosyal seviyesini düşürmezler. Genelde benim tuhaf olduğumu düşünen arkadaşlar aslında kendilerinin tuhaf olduklarının farkında değildirler. Ben kesinlikle şöyle uzanayım bir dizi izleyeyim demedim. Elbette ki bende televizyon izliyorum ama muhakkak elimde bir iş eşliğinde. Sonra vaktimi çok güzel programlıyorum. Boş geçen bir an bırakmıyorum. Yıllar önce Ankara- Eskişehir arasında tren yolculuğu yaparken kanaviçem vardı ve ufak portable bir parçaydı çıkardım yapayım dedim yanımda bulunan arkadaşım benim deli olduğumu ve yaptığımın etraf tarafından çok  ayıp karşılanacağını söylemişti. Böyle bir muhabbeti unutmak ne mümkün. Hele bir de doktorsan böyle işlerle uğraşmak ne mümkün...

 

 

 

Çocukluğum Eskişehir'de DSİ lojmanlarında geçti. Çok şanslıydık çünkü güzel bir arkadaş grubumuz vardı ve genelde bebeklerimize hep bir şeyler dikerdik. Mahallede ki terzi amcaya gidip parça kumaş topladığımı çok net hatırlıyorum. Bu alışkanlık büyümemle birlikte törpülenmedi hatta giderek arttı ve son 5 yıldır sürekli olarak bez bebek yapımıyla uğraşmaya başladım. Öne bir dikiş makinası edindim boza yapa az çok dilini öğrendim. Sürekli kumaş, dantel, kurdele, düğme, aplike...ve aklınıza dikişle ilgili ne gelirse toplamaya başladım. Ve tabii ki Tildalarla tanıştım. 2010 yılında düşünün daha çoğu kimsenin haberi yokken ben Tilda kitaplarını yurtdışından getirtiyordum.

 

 

 

Bu arada dikiş odamdan resimler, göründüğü üzere etraf bebekten geçilmiyor. Giderek masa boyutu raf boyutu malzeme miktarıyla doğru orantılı olarak artıyor.

 

 

Düğmeleri renkli kumaşları seviyorum. Hele ki kurdeleler söz bir gün onların da fotoğraflarını vereceğim.

 

 

 

 

Son 1 yıldır aktif olarak hem Tilda hem de daha öznel bebekler yapmaya çalışıyorum. Etrafımda ki dostlarım ve özellikle kız kardeşim artık bu bebekleri satmam konusunda beni çok desteklediler ve bende sürekli takip ettiğim ETSY'de bir dükkan açtım. Dükkanın ismini de ELLA koyarak kızıma ithaf ettim. Bende merak ediyorum tepkileri nasıl olacak. En azından bir başlangıç aklımda öyle çok fikir var ki ama ah o zaman....yok mu?

Bu bebekler ilk dükkanımda teşhir ettiğim bebeklerimden. Bebeklerimi kitaptan bağımsız giydirmeyi seviyorum. Bana ait olmalılar veya sana ait olmalılar, rahatlıkla bir evinin duvarına asabilesin. Takip ediyorum genelde standart bir dikim ve kumaş seçimi var. Geçenlerde bir kursa katılma gafletinde bulundum. Bir kere öğretmen çok gençti ve o kadar sabit fikirliydi ki böyle yapsak nasıl olur diye soruyorum o bana öyle olmaz böyle kitapta ki gibi olacak diye diretiyordu. Zaten sonunu getiremedim amacım benden farklı neler yapıyorlar onu görebilmekti sonra gördüm ki hiçbir şeymiş. Ben bağımsız düşünmeyi seviyorum bu bebekler her modelde her renkte giyinebilmeli.

 

 

Son olarak dükkanımın açılışına hepinizi bekliyorum Myelladolls...